#Zandindemachine

27
jul
2018

Advocaten lullen alles recht wat krom is. Ze zijn alleen maar uit op vertraging en doen alleen maar lastig”.

Het is niet anders; als strafpleiter ben je het onderwerp van een hoop kritiek. Niets mis mee trouwens. Tegenspraak houdt je scherp en we kunnen wel tegen een stootje. Daarbij, sommige kritiek is terecht. Zoals bijvoorbeeld dat advocaten tactieken gebruiken om zaken te vertragen. Dat klopt. Dat doen we. maar is dat ook altijd slecht?

Het is een open deur maar het is goed om je te realiseren dat een advocaat altijd partijdig is. Als je de verdachte verdedigt sta je er alleen voor hem of haar. In principe hoef je geen rekening te houden met de belangen van de maatschappij, de slachtoffers, of wie dan ook. Alles wat je doet is gericht om het beste resultaat te behalen voor je cliënt en om dat resultaat te bereiken helpt het soms om de zaak zo lang mogelijk te vertragen.

Hoeft een advocaat dan helemaal nergens rekening mee te houden? Natuurlijk wel. We zijn gebonden aan ethische regels en als een advocaat het te bont maakt kan je voor de tuchtrechter gebracht worden. Maar wat volgens mij nog belangrijker is, is dat je vaak voor dezelfde rechters moet optreden. Als je er dan om bekend staat onnodig lastig te doen dan is dat slecht voor je naam en kan een rechter je niet meer serieus nemen. Dat is natuurlijk ook niet goed voor de cliënt.

Lastig doen binnen bepaalde grenzen hoort er dus bij, maar het gaat er volgens mij om, op wat voor manier je dat doet. Als je lastig doet, is het daadwerkelijk in belang van je cliënt? Als dat zo is, dan is het netjes om uit te leggen aan de rechter en aan het publiek wáárom je dat doet. Tegengas geven hoeft namelijk niet hetzelfde te zijn als onbehoorlijk doen.

Zand in de machine gooien doen we dus, maar als je het goed doet, doen we dat wel sjiek.

Michaël Glas