#Redderechtsbijstand

Een gesprek tussen Hendrikus de Vries en Ingeborg Bruiner de Bruin.

“Potverdorie, de auto is stuk”
“Wat is er loos, Henk?
“Nou, de auto gaat niet meer uit zijn tweede versnelling. Ik ben nog thuis kunnen komen, zij het een half uur later dan gepland!”
“Nou in ieder geval rijdt het oude beestje nog.”
“Ja, maar op deze manier kom je nergens meer. Ik zal zo de garage van onze ome Piet bellen. Hij lost dit wel voor een paar euro op.”
“Dat was niet de afspraak Henk.”
“Pardon?”
“Nou aan het begin van onze samenwoning hebben wij afgesproken dat er geen extra budget zal worden besteed aan de auto.”
“Dat realiseer ik mij Ingrid, maar die auto is wel noodzakelijk voor het functioneren van ons gezin.”
“Afspraak is afspraak, Henk. Geen geld.”
“En dan nu? Wij zullen toch immers onze bloedjes van kinderen naar de voetbal moeten brengen”.
“Nou dat zal ik je vertellen, Henk. Ik ga de komende tijd een commissie instellen om onderzoek te doen naar een geheel nieuwe wijze van gezinstransport.”
“Ja, Ja… zeker een hyperloop tussen onze woning en kantoor. Of het voetbalveld verplaatsen van het sportveld naar onze achtertuin van twintig vierkante meter. Gewoon even opvouwen. Dat is vast goedkoper dan een reparatie aan een versnellingsbak…”
“Wat een innovatieve ideeën, Henk! Die neem ik gelijk mee. Fijn dat je zo meedenkt.”
“…En wanneer is dat onderzoek klaar?”
“Ja zeg, dat is nog in consultatie. In de tussentijd rij je maar gewoon in z’n tweede versnelling door. Als we meer weten dan hoor je het gelijk hoor!”

Arme Henk. Je zal toch moeten omgaan met zoveel onredelijkheid.

Deze dialoog is niet fictief. Dit is exact de wijze waarop de advocatuur nu een discussie moet voeren met de minister voor rechtsbescherming, Sander Dekker.

Voor hen die het is ontgaan, de advocatuur ligt op ramkoers met de minister. De reden hiervan is dat advocaten klagen dat hun vergoedingen te laag zijn voor de tijd die ze in hun zaken moeten steken. Vorig jaar is een rapport uitgekomen dat is aangevraagd door de minister. De harde conclusie van dit rapport is dat advocaten gelijk hebben. De vergoedingen zijn te laag en om het stelsel van rechtsbijstand weer op orde te krijgen is honderdzevenentwintig miljoen euro nodig. Conclusie, de auto is vastgelopen en is toe aan een grote beurt.

De advocatuur lijkt dus een goede zaak te hebben voor zichzelf maar de minister vertikt het om geld beschikbaar te stellen. Dit is namelijk zo afgesproken in het regeerakkoord en afspraak is afspraak. Hij ziet meer in het bedenken van een geheel nieuw systeem van rechtsbijstand. Wanneer dit komt en hoeveel het ontwikkelen daarvan gaat kosten weet niemand. In de tussentijd gebeurt er dus niets. Al krakend en knarsend moet de auto wel door blijven rijden. Aangeduwd en geholpen in de eigen tijd van de inzittende en gedurende de weg stappen er steeds meer ervaren advocaten uit. Het is gewoon niet meer te doen. Men wil niet wachten tot Dekker heeft bedacht hoe het voetbalveld in de achtertuin moet worden gevouwen.

De advocatuur is dus terecht boos, gefrustreerd en teleurgesteld in de nieuwe minister, en ik ook.

De druppel die voor mij deze week de emmer deed overlopen was een soort reclamefilmpje van de minister op werkbezoek bij Achmea-rechtsbijstand. De minister was enthousiast over hoe de verzekeraar conflicten ‘echt oplost’ en ‘dejuridiseert’. Hij slaat compleet de plank mis. De rol van een verzekeraar is heel anders dan die van een advocaat. Daarbij, zestig procent van de zaken waar advocaten op basis van een subsidie procederen zijn zaken tegen de overheid zélf. Als je als bewindspersoon ‘echte oplossingen’ wil en wil ‘dejuridiseren’ dan moet je dus eerst hand in eigen boezem steken en niet de advocatuur het verwijten dat er zoveel zaken zijn.

Maar omdat ik van ‘echte oplossingen’ ben, wil ik best een duit in het zakje doen.

Minister Dekker . U bent meer dan van harte welkom aan de Naaierstraat 6 te Gouda. Gedurende een hele dag kan ik u uitleggen wat het betekent om een praktijk van jonge sociale advocaten draaiende te houden en waarom ‘wij’ ertoe doen. Geen academische verhandelingen of beleidsnotities maar echte verhalen over echte mensen met echte problemen. De koffie staat klaar.

Ik kan alleen maar hopen dat de Minister ingaat op mijn uitnodiging. Tot die tijd zit er maar één ding op:

#jesuisHenk