#vertrouwen

Als de politie iets opschrijft dan is het voor de rechter waar, tenzij je het tegendeel kan bewijzen. De reden hiervan is dat de wetgever vindt dat agenten beter kunnen waarnemen en meer integer zijn dan normale burgers. Een rechter kan dus een verdachte veroordelen op basis van de verklaring 1 agent en niet op basis van de verklaring van 1 burger. Maar is dat blinde vertrouwen in de politie tegenwoordig nog wel terecht? Ik denk het niet.

Deze week las ik over een verschrikkelijk incident in Phoenix, Arizona De politie kreeg een melding dat een meisje van 4 zonder te betalen een barbiepop had meegenomen uit een ‘dollar-store’ (waar alles dus een dollar kost). De politie heeft het gezin, vader, zwangere moeder, baby, aangehouden met getrokken pistolen. De agenten schreeuwden “Get out the f#%@$ car”, en “I’m going to bust a f#@$@ cap in your f@#@% head”. 

Ik heb hier geen woorden voor… en kennelijk de politie zelf ook niet. In het proces-verbaal dat de agenten hebben geschreven staat namelijk niets over hoe ze tekeer zijn gegaan tegen deze mensen. Ook staat er dat de agent de vader ‘zijn benen liet spreiden’ tijdens de aanhouding. Een halve waarheid, want op de video die omstanders hebben gemaakt is duidelijk te zien dat de agent de man een harde schop geeft tegen zijn benen. Het is verschrikkelijk om te bedenken dat als niemand deze gebeurtenis had gefilmd, waarschijnlijk niemand dit (zwarte, ik merk het maar op) gezin had geloofd. Want als de politie het niet opschrijft, dan is het niet waar…

Zijn dit nou Amerikaanse toestanden die in ons brave Nederland niet voorkomen? Misschien niet met deze heftigheid, maar ook hier komt het zeker voor dat agenten betrapt worden op leugens als er later camerabeelden komen bovendrijven. Sterker nog, ik heb het in mijn eigen praktijk meegemaakt.

Ik stond verdachte bij die werd verdacht van een bedreiging. Die bedreiging zou hij gedaan hebben op de achterbank van een politieauto toen hij werd meegenomen. Mijn cliënt ontkende stellig. Nadat ik het dossier had gelezen kwam ik erachter dat de politie een bodycam droeg. Na wat gesteggel met de officier van justitie heb ik die beelden uiteindelijk gekregen. Wat bleek? Het hele gesprek dat de agenten in hun proces-verbaal hadden opgeschreven had nooit plaatsgevonden. Dat hele proces-verbaal was dus vals. De schellen vielen toen wel van mijn ogen. Ondanks dat de agenten geen enkele reden hadden om te liegen, hadden ze toch gelogen. En ook hier; zonder camerabeelden had geen rechter mijn cliënt geloofd.

Dit is maar 1 voorbeeld van velen. Het is tegenwoordig prima technisch mogelijk om alles wat agenten doen op te nemen en te bewaren zodat advocaten en rechters het kunnen controleren. Mijn voorstel zou zijn om agenten niet meer zomaar op hun woord te geloven maar ze allemaal uit te rusten met een bodycam. Want, vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard.

Michaël Glas